Αυτές τις μέρες η σκέψη μας πηγαίνει πίσω στη μεγάλη θυσία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Το Καλοκαίρι του 1996 δυο νέοι Κύπριοι, ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού σκοτώνονται από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής στην προσπάθειά τους να κατεβάσουν την τουρκική σημαία και να ανεβάσουν την ελληνική. Ένα ποίημά μου για τους δύο αυτούς Έλληνες Κύπριους που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ελευθερία από το βιβλίο – ποιητική συλλογή «Του Βουκεφάλα οι οπλές». ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ (Για τον Τάσο Ισαάκ και το Σολωμό Σολωμού) (Απόσπασμα) Δυο παιδιά φυλακισμένα στο νησί της μοιρασιάς με τον ήλιο οπλισμένα πήραν δρόμο της φωτιάς. Δυο παιδιά της Αφροδίτης δυο λεβέντες με καρδιά με το όνειρο της νίκης τραγουδούν τη λευτεριά. Τα παιδιά σου τα τυλίξαν μ΄ ένα όνειρο φωτιά στους δειλούς μάνα μου δείξαν πόσο αξίζει η λευτεριά. Λευτεριά για λίγο στάσου ν’ αγκαλιάσεις τα παιδιά πριν για πάντα να σωπάσουν διώξε πέρα τη σκλαβιά. Γιάννης Παπαγεωργίου