ΠΟΙΗΣΗ & ΙΣΤΟΡΙΑ - Γιάννης Παπαγεωργίου

Ένα ποίημά μου από τη νέα μου ποιητική συλλογή «ΤΟ ΨΗΛΟ ΣΠΙΤΙ» Γιάννης Παπαγεωργίου ΣΤΙΓΜΕΣ Στιγμές από το πέρασμα τους σε μέρος με καθάριο τότε, υγρό ουρανό έρχονται να τους συντροφέψουν τώρα στον ερχομό ενός καινούργιου πρωινού. Θύμησες στροβιλίζονται στη σκέψη τους περπατώντας επάνω στα χαλίκια καθώς η μέρα φεύγει. Την ώρα αυτή έγραφαν λέξεις της αναμονής επάνω σε σταθμούς και βρύσες με ελάχιστο ή καθόλου νερό καρτερώντας μορφές αγαπημένες. Έρχονταν αυτές από περασμένους και μακρινούς κόσμους, πολύ έντονους όμως στη μνήμη τους. Εκεί ο χρόνος έχανε το ρυθμό του το μέτρημα έπαυε να έχει κάποιο νόημα. Κανείς δε ένιωθε πλέον πότε και πώς διάβαιναν οι ώρες όταν αυτοί μελετούσαν τις μορφές τις ζωγραφισμένες επάνω σε βράχους. «Θα ‘ρθουν, τους έλεγαν πριν, της χαράς οι ταχυδρόμοι να ζωγραφίσουν τις εικόνες που φύλαγαν μέσα τους μήνες πολλούς έχοντας το φόβο μήπως χαθούν και σβήσουν για πάντα οι φωνές και οι αγαπημένες αισθήσεις.»